Organizacja Pracy w Ulu

Rodzina pszczela swój byt zawdzięcza pracy robotnic, ponieważ to one wykonują wszystkie czynności niezbędne do egzystencji i rozwoju rodziny pszczelej. Pszczoły robotnice wykonują poszczególne zadania które są przydzielane jakby z racji wieku pszczoły i jej fizjologicznej dojrzałości. Ujmując to bardzo ogólnie wygląda to tak że młode pszczoły pracują w ulu a starsze na zewnątrz. Okresy w jakich pszczoły pracują w ulu, a w jakich poza nim będą różne w różnych porach roku, oraz różne z uwagi na ilość nektaru jaki trzeba zebrać w danym czasie.

Zadania pszczół w ulu (gnieździe)

Młoda pszczoła robotnica, która dopiero wygryzła się z komórki plastra, przesiaduje na nim by nabrać sił. W tym czasie jest ona karmiona przez starsze pszczoły pracujące w ulu. Gdy już nabierze sił, jej pierwszym zadaniem jest czyszczenie plastra i polerowanie ścianek komórek. Kolejnym zadaniem młodej robotnicy jest karmienie starszych larw mieszaniną miodu i pyłku, a przy okazji sama dużo spożywa tego specyfiku co wpływa na szybki rozwój jej gruczołów gardzielowych i woskowych. Rozwój gruczołów gardzielowych powoduje to że około piątego dnia życia pszczoła zaczyna wytwarzać mleczko pszczele, którym karmi młode larwy i matkę.
Taki stan rzeczy trwa zazwyczaj do dziewiątego dnia, kiedy to dojrzałość osiągają gruczoły woskowe i wtedy część pszczół zostaje skierowana do budowy plastrów, a część do odbioru nektaru od pszczół lotnych tak zwanych zbieraczek, inne ubijają w komórkach pyłek, a jeszcze inne bronią ula i w razie potrzeby przewietrzają go.

Zadania pszczół lotnych (zbieraczek)  

Po kilku dniach pracy w ulu pszczoła wylatuje na pierwszy oblot, który ma na celu wypróżnienie się i zapoznanie z okolicą. Podczas pierwszego oblotu pszczoła lata tuż przy ulu głową zwrócona w kierunku mostka. Kolejne loty są coraz dłuższe i pozwalają zapoznać się z bliższą i dalszą okolicą. W pole do pracy pszczoła wylatuje około 15 –ego do 20 –ego dnia życia, i rozpoczyna się w ich życiu okres pracy zbieraczki. Pszczoły które zostają zbieraczkami w czasie lata czyli okresie największego wziątku, pełnią tą rolę do końca swojego życia. W okresie wytężonej pracy jest to od 36 do 40 dni, natomiast pszczoły zbieraczki które pracują na polu jesienią wracają na zimę do ula i żyją od 6 do 9 miesięcy.

Pszczoła robotnica może przemierzać duże odległości w poszukiwaniu pyłku i nektaru, może to być nawet cztery kilometry. Najczęściej jest to do dwóch kilometrów, ponieważ przy tej odległości praca zbieraczek jest najbardziej efektywna, to znaczy mogą one przynieść maksymalną ilość ładunku. Czym odległość większa tym pszczoła zabiera ze sobą mniej nektaru i pyłku. Wśród zbieraczek są takie które podczas jednego lotu zbierają albo jedno albo drugie, ale są też takie które zbierają wszystkiego po trochu. W trakcie dnia pszczoła zbieraczka wykonuje od 8 do 10 lotów około godzinnych i odwiedza kwiaty tego samego gatunku, a jak by tego było mało to ciekawostką jest fakt że gdy jakiś gatunek rozpocznie nektarować to pszczoła jest mu wierna do momentu gdy nektarować przestanie. Pszczoła ogranicza się też do niewielkiej powierzchni na której pracuje, bądź też do jednego czy dwóch drzew, a dopiero gdy roślina przestaje nektarować szuka innego źródła. Zbieraczki do ula przynoszą nie tylko nektar i pyłek, ale również wodę, spadź, czy substancje przydatne do wyrobu kitu, którym uszczelniają ul.

Język pszczół (taniec)

Zbieraczki które często wylatują z ula robią też za zwiadowców, a kiedy znajdą rośliny nektarujące muszą o tym powiadomić inne pszczoły. Dlatego po powrocie do ula informują o obfitym wziątku tańcząc swój taniec, którym informują pozostałe pszczoły o kierunku względem słońca i odległości od ula. Taniec odbywa się na plastrze w obrębie kilku komórek zataczając koła, a od czasu do czasu po prostej i to właśnie ta prosta wskazuje kierunek, a odległość wskazuje ilość drgań odwłoka. Taki taniec może też wskazywać gdzie ma osiąść rójka wychodząca z ula.